Yonca, çok önemli bir yem bitkisi olup çok yıllık otsu bir bitkidir. Otlatılmaya da oldukça dayanıklı olan yonca bitkisi meraların ıslahında diğer bitkilerle karışıma giren ve meranın kalitesini arttıran bir bitkidir.
İçeriğinde kalsiyum ve proteinin yanı sıra çok sayıda farklı minerali barındırır. B, C, D, E ve K vitaminleri açısından da zengin bir üründür. Et ve süt verimini arttırması sebebi ile kuru ot olarak da büyükbaş ve küçükbaş hayvan yetiştiricileri için önemli bir yere sahiptir. Akdeniz ikliminin hakim olduğu yerlerde ekim zamanı sonbahardır. Ege bölgesinde ekim için en uygun zamanı 1 Ekim -1 Kasım arasıdır.
İKLİM VE TOPRAK İSTEĞİ: Yonca adaptasyon özellikleri son derece gelişmiş olan bir bitkidir. Ancak en uygun büyüme ve gelişme ortamı suyu bol olan, sıcak ve kurak hava şartlarına sahip ortamlardır. Bu sebeple de yonca sıcak iklim bitkisi olarak nitelendirilebilir. En çok tınlı ve çok kumlu olmayan toprakları sever. Yetiştiriciliğin yapılacağı arazinin taban suyu 2 metre civarında olmalıdır. Toprağın pH derecesi 6.5’den aşağı olmamalıdır. Çünkü yonca asidik ve tuzlu toprakları sevmez.
TOPRAK HAZIRLIĞI VE EKİM:Yonca derin köklü bir bitki olması sebebi ile sonbaharda derin işlenmelidir. Ekimin mibzer ile sıraya yapılması en uygun olanıdır. Dönüm başı ortalama 1.5-.2.5 kg yonca tohumu kullanılır. Tohumluk olarak üretim yapılacak ise dönüm başına ortalama 1-.1.5 kg tohum kullanılmalıdır. Yapılan ekimlerde kullanılan yonca tohumlarının sertifikalı olmasına özen gösterilmelidir. Ot üretimi amacıyla yapılan yetiştiriciliklerde sıra aralığı 18-20 cm, tohum üretimi amacıyla yapılan yetiştiriciliklerde ise sıra aralığı 50-60 cm olmalıdır.
GÜBRELEME,SULAMA VE BAKIM : Yonca yetiştirilen araziye toprak analizi yapılmalı ve bu analiz sonucu elde edilen sonuçlara bakılarak gübreleme yapılmalıdır.Toprak hazırlığında ahır gübresi verilmiş ise ilk yılda azotlu gübreye gerek yoktur. Yalnızca dönüm başına 20 – 25 kg T.S.P uygulanmalıdır. Toprak hazırlığı sırasında ahır gübresi uygulanmamışsa dönüm başına 25 kg DAP gübresi uygulaması yapılmalıdır. Eğer toprağa bakteri aşılanarak tohum ekimi yapılmışsa dönüm başına 15 kg DAP gübresi yeterli olacaktır. Devam eden yıllarda ise herhangi bir azotlu gübre uygulaması yapılmasına gerek yoktur. T.S.P gübresi uygulaması sonbaharda yapılmalıdır. Yonca bitkisi susuzluğa karşı dayanıklıdır. Fakat yeterli sulama yapılırsa daha iyi verim alınır. Bitkide su eksikliği varsa yaprakları mavimsi yeşil renk almaya başlar. Hafifçe pörsüyen yapraklar susuzluk devam ettikçe sararır. Bitki, ilk yıllarda suya daha fazla ihtiyaç duyar. Sulama yapılırken damlama veya yağmurlama sulama sistemleri kullanılabilir. Eğer salma sulama yöntemi ile sulama yapılacaksa arazinin iyi tesviye edilmiş olması gerekmektedir. Yağmurlama sulama sistemi arazi tesviyesine ihtiyaç kalmadan başarıyla uygulanabilen bir yöntemdir.En doğru yetiştiricilik için temiz ve kükürtsüz tohum ekmek ve ekim öncesi tarlayı yabancı otlardan temizlemektir.İlk yıl yonca gelişimi için gerektikçe çapa yapılmalı diğer yıllarda ise tarlanın yabancı otlardan temizlenmesine özen gösterilmelidir.
HASTALIK VE ZARARLA MÜCADELE: En önemli zarar viral hastalıklar nedeniyle oluşmaktadır. Bu zarardan korunmanın en iyi yolu sertifikalı tohum kullanmaktır. Yetiştiriciliğin yapılacağı tarla hastalık etmeni bulundurmamalıdır. Üretim esnasında kullanılan sulama suyu temiz olmalıdır.Yonca üretiminde görülen ikinci önemli zarar etmeni ise yaprak bitleri ve yonca hortumlu böceğidir. Bu zararlılardan kurtulmak için gereken mücadele yöntemleri planlı bir şekilde uygulanmalıdır.Küsküt otu, yonca yetiştiriciliğinde verimin düşmesine neden olur. Küsküt, topraktaki besin elementlerini sömürür ve yonca bitkisinin güçsüz kalmasına neden olur. Tarlada küsküt görüldüğünde tohum bağlamadan yonca dipten biçilmeli veya küsküt otları toplanarak yakılmalıdır.
DEVLET DESTEKLERİ NELERDİR? -Yurt içi sertifikalı tohum kullanma desteği,
-Yurt içi sertifikalı tohum üretim desteği,
-Mazot, gübre ve toprak analiz desteği,
-Yem bitkileri desteği, bulunmaktadır.
